The sunday keystone cop Mamadou Diabate

Een verhaaltje van deze week.

Een kwartier voor te trein vertrekt wordt ik wakker. Dekens exploderen naar alle kanten van de kamer behalve onder mijn voeten daardoor geef ik mezelf een beenveeg, die een ippon zou zijn in judo. Gelukkig heb ik wat gevechtsport gedaan en sla ik mijn gezicht niet tot moes tegen de grond.

Ukulele Orchestra of Great Britain - Teenage Dream

Ik trek tegelijkertijd een onderbroek, t-shirt en kousen uit de kast met het resultaat dat ik overladen wordt met de rest van mijn kleren. Ik shuif uit en land met mijn onderbroek aan op mijn bed tewijl ik half in mijn t-shirt gewurmd ben. Hemd, trui en vest gaan aan als bij toverslag en met een klap beland ik tegen de muur waar heel het huis van dondert.

Electric Six - Danger High Voltage

Ik vlieg op mijn fiets maar eens op de grote baan lijk ik op rollers te fietsen door de zware tegenwind. Het zweet druipt van mijn lijf. ik ben zo nat als een stortbui over me heen is gekomen als ik aankom in het station.
Daar lig ik nog net niet op het perron uit te hijgen alsof het met kan schelen wat alle andere treinbevolkers van me denken.

The Soviettes - Angel A  ¶ zondag, oktober 29, 2006 0 reacties

  Pendel observaties 's Morgens half wakker of 's avonds moe gewerkt moet ik me begeven door een vreemde wereld waar mensen rare dingen doen zoals fietssloten die normaal achteraan de fiets hangen aan je voorwiel en een hek hangen. Als ik al een voorwiel eraf kan schroeven in twee minuten wat houd echte dieven tegen om een stukje hek van net geen halve centimeter dik weg te zagen en de fiets in een bestelwagen te gooien.

Het is me al een tijdje geleden opgevallen dat er meer en meer bushaltes met een telefoonhokje uitgerust zijn. Maar deze week zag ik in zo een hokje een meisje nog verbonden met haar fiets. Waarschijnlijk zal het een lang gesprek zijn geweest naar Namibië, of een of ander land dat goedkoop is om naar te bellen, en dan zou ik ook wel een zitje willen. Spijtig dat ze nog net geen zetels hebben geïnstalleerd.

En verder blijft mijn sociologische studie over man-vrouw relaties gegevens opleveren. Mannen blijken gewoontedieren te zijn van eerste klasse. Zo is er een jongen en een meisje die altijd samen zijn maar op een morgen stond hij alleen omdat hij haar niet zag zitten op het bankje waar ze normaal altijd zit. Ik zag haar zitten op een andere bankje maar hij stond vol ongeduld te wachten tot ze zou komen maar hij weigerde hardnekkig om zijn hoofd te draaien zodat hij haar kon zien. Zelfs toen ze rechtstond is zij hem moeten komen halen. Was het een spelletje van hem om zijn ego en macht te bevestigen of was hij echt zo verstrooid door het niet zien van het meisje op haar normale plaats?  ¶ woensdag, oktober 25, 2006 0 reacties

  Waar blijft de sneeuw Ik ben er nu al een weekend aan verslaafd. Ik wil ook zo naar beneden tuimelen maar ik zal me dan wel nog een rode geblokte sjaal moeten kopen.



Indien het een foutpagina laat zien rechtsklikken en verversen.  ¶ maandag, oktober 23, 2006 0 reacties

  Nostalgie in de zon The Postal Service - Against All Odds (Phil Collins Cover)
Alle r'n'b-ers die dit nummer coveren zouden eens naar deze versie moeten luisteren. Het is samenhangend in al zijn chaos.

Onbekend - Straight Outta Compton
Ik heb nog nooit zo hard gelachen met een cover. yeah Niggas With Attitude rule!

Nancy Sinatra - You Only Live Twice
Van alle Bond titelnummers is dit een van de nummers die me het meest is bij gebleven. Het is ook een van de meest evenwichtige titelnummers.

Sir Arthur Conan Doyle speaking, 1930
Ik wist niet dat er opnames bestonden van deze man die volgens mij alleen maar leeft in de boeken van de bekende speurder, die ik vroeger gretig heb gelezen.  ¶ zondag, oktober 22, 2006 0 reacties

  De verslaving van gewoontes Vorige week moest ik op medische controle naar een deel van de stad waar ik nog niet geweest was. ik ging met de trein naar een station waar ik nog nooit was afgestapt. Het station is verhoogd maar toen in van de trap ging zag ik dat het geen massieve berm was maar een viaduct stijl verhoging. Het heeft wel meer zin omdat de huizen errond meer licht krijgen daardoor.

Ik liep naar de kliniek waar ik me moest aanmelden en op een hoek valt me ineens op dat ik hier wel al was geweest maar toen was ik van een andere kant gekomen. Er woonde zelfs iemand die ik kende. Na mijn onderzoek, net niet afgekeurd om te werken, besloot ik de tram te nemen die zo een 200 meter verder een halte had.

De tramhalte ligt onder een grote viaduct van een autostrade. Ik heb heel de tijd aan het staren geweest naar de pijler die het gewicht moet torsen. Beangstigend hoe de pijler versmald naar beneden. Vanop de afstand waar ik stond leek het alsof je het met een zware bijl kon omhakken.

Maar de vreemdste ervaring van die dag had ik toen ik mijn gewone weg volgde van het station naar werk aan de andere kant van de straat. Het leek alsof ik buiten mijn eigen lichaam was getreden en alles zag alsof ik in een drugroes zat van het type Easy rider. Alles was verkeerd tot ik weer op mijn bureau zat.

Toen begon ik te denken over hoe gewoontes mijn leven hebben overgenomen zoals op dezelfde plaats van het perron staan tot mijn slaapthee. Zijn het gewoontes of verslavingen? Is een gewoonte ontschuldig omdat anderen er geen last van hebben terwijl je zelf mentaal ontregeld wordt als de gewoonte wordt gebroken. Is een gewoonte een sociaal aanvaarde verslaving? Moet je doe eens gek en breek de sleur letterlijk nemen?

Wordt dan eens gek en breek de sleur.  ¶ woensdag, oktober 18, 2006 0 reacties

  Wielrennen te voet Het peleton is klaar om aan de rit te beginnen. De deur gaat open en een voor een trekken ze op gang. Ze kiezen hun positie. Sommigen nemen de eerste trap, andere de tweede en mijn groep de derde. Het is een trap buiten categorie met twee plateau's, zeker zestig treden.

Een gevaarlijke chicane bocht maar gelukkig heeft het niet geregend, vervolgens een grote baan om dan weer samen te komen in een smalle straat. Ik pik mijn etenszakje uit de handen van een dame en zet mijn weg verder.

Ik zit nu halverweg het peleton maar ik voer een tempoversnelling uit. Even blijf ik nog steken achter medevluchter naar dan geraak ik er toch over. Ik verlies ze groepje per groepje.

Na een tijdje alleen weg gereden te zijn heeft een deel van het peleton me in gehaald met de tram. Een paar hebben zelfs al een fikse voorsprong opgebouwd. Tijd om doping te gebruiken maar ik heb niets in mijn zakken zitten.

Ik doe nog een eindspurt bergop en ik heb het gehaald. Als eerste over de finish.

En dan begint het werk.  ¶ dinsdag, oktober 17, 2006 0 reacties

  Wie schrijft die blijft En dat is wel een spreekwoord.

Ik had het druk deze week maar wel veel inspiratie opgedaan dus je kan vanaf maandag weer zever lezen.  ¶ zondag, oktober 15, 2006 0 reacties

  avondstond geeft muziek in het oor Het zal nooit een spreekwoord worden.

Devo - Mongoloid
De live versie van een klassieker.

Tom Petty - Girl On LSD
Vrouwen en drugs als dat geen rock'n'roll is dan weet ik het niet meer.

Etta James - A Sunday Kind of Love
Blues op zijn best. Iemand nog een goedkope cigaar, goedkope wiskey en een barpiano.  ¶ zondag, oktober 15, 2006 0 reacties

  De foute dag Cyndi Lauper - When You Were Mine
Een bijna new wave nummer met de alom geprezen Cyndi Lauper vocalen.

Pino Donaggio - Someone Like Me
Ik weet niet hoe oud die nummer is maar deze man heeft ook filmmuziek voor piranha en body double gemaakt.

Vừa Mới Biết Yêu - Minh Trang
R&B voor beginners: klink zo stereotyp mogelijk in welke taal je ook zingt. Iemand een gokje naar de taal?

Muziek klinkt nog beter als een kitten ze maakt of een wiskundige.

Stevie Wonder - I Just Called to Say I Love You
Eentje buitencategorie. Zeemzoeterigheid die je niet met alle zuur in de wereld weg krijgt maar ik had nog nooit gelet op het popcorn melodietje tot nu. En ik maar denken dat Stevie Wonder the real thing was.  ¶ zondag, oktober 08, 2006 0 reacties

  De beste radio deel twee Vorige radioshow van Laura Cantrell was voor mij een van de beste programma's die ik ooit gehoord heb. De show van 2 october is ietsje minder omdat haar co-presentatrice niet meer zo hard van haar oren maakt maar op het einde heeft ze nog een geweldige rethoriek.
De muziek is meer blues getint deze keer.

Voor meer informatie : The radio thrift shop  ¶ donderdag, oktober 05, 2006 0 reacties

  Die fietsavontuurtjes Ik reed al een paar jaar zonder licht rond, en zonder ongeval, maar ik heb het dan toch over mijn hart gekregen om lichten te plaatsen op mijn fiets. Het zijn lichten waarvan de elektriciteit opgewekt wordt door magnetisme. Normaal gezien zou je twee magneten moeten bevestigen aan je spaken maar ik heb er een. Dit geeft in een overdekte ruimte een politie flikkerlicht uitstraling. Er zijn al een paar mensen die verschrikt achter zich keken. Wie had ooit gedacht dat er 's morgens louche mensen rond lopen.

Ik moet wel even terug komen op een ongeval, dit gebeurde in klaarlichte dag. Je neemt een anderhalve meter breed voetpad zo een 30 centimeter boven de baan zonder schuine boord. Aan mijn linkerkant is een muur. Het voetpad maakt een hoek van 90 graden. Vanachter de hoek komt een vrouw aanrijden. We zien elkaar. Ik ben niet zo gek om uit te wijken naar de muur. Zij is niet zo gek om van het voetpad te rijden. Mijn voorwiel botst tegen haar fiets waardoor ze naar voor gekatapulteerd word en haar oogkast tegen mijn jukbeen gestopt wordt. Het enige wat ze kan zeggen is we zouden hier niet mogen rijden. Het enige wat ik kan zeggen ben je in orde. Als we uit elkaar gaan zeg ik het was geen aangename ontmoeting maar misschien volgende keer wel. Ze lacht groen naar me met een opblazende rechterkant van haar gezicht en ze gaat verder haar stuur vast houdend als een niet meer zo vast ter bene dame met een looprekje. Ik heb pijn in mijn rechterlies en mijn jukbeen gloeit alsof er een zon in zit. Een paar dagen later begin ik pijn te krijgen aan mijn linker onderbuik en rechter bovenarm of hoe de gevolgen van een ongeval niet altijd direct merkbaar zijn.

Zeg ik nu altijd de verkeerde dingen op verkeerde tijden of was dat de shock van het ongeval?  ¶ donderdag, oktober 05, 2006 0 reacties

  Laag vliegende wolkdag Ik ben deze mogen vroeg uit mijn bed gevallen en al een reisje gemaakt. Tijdens het reizen zag ik wolken overvliegen die tegen wolkenkrabbers zouden kunnen botsten, moesten ze er staan. Zelfs een hoog appartementsgebouw was niet veilig.

Jefferson Airplane - Plastic Fantastic Lover
Een oud taai rocknummer met genoeg bas en schreeuwzang om iedereen tevreden te stellen.

The Go! Team - Everyone's A VIP To Someone
Strijkende violen alom met na de intro een krachtige feelgood song. De titel deed het hem voor mij.

Sandy Bull - Carmina Burana Fantasy
Nog eens een country cover. Dit keer van een nummer dat in orginele versie geen instrumenten bevat.

Marvin Gaye - Aint No Mountain High Enough
Om af te sluiten een soul klassieker als boodschap voor de wolken.  ¶ zondag, oktober 01, 2006 0 reacties